ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(1352 -1275 ق)، مترجم، مفسر، شاعر، متخلص به ضیایى. ملقب به ناظم الملك. در تهران به دنیا آمد. پس از طى تحصیلات و فراگیرى فنون شعر و ادب از استادان زمان خود. وارد خدمات دولتى گردید و در وزارت خارجه به خدمت اشتغال ورزید و با زبان فرانسه آشنایى كامل یافت. ضیایى در اواخر عمر به قم مهاجرت كرد و در آنجا مقیم شد و تا پایان عمر در این شهر زندگى كرد. وى را در روضه‏ى حضرت معصومه (س) دفن كردند. از آثار وى: «حقیقت‏نامه»، شعر، ترجمه‏ى وصیت‏نامه‏ى امیرالمومنین (ع) به امام حسن (ع)؛ «دیوان»؛ «سیاست نامه»، شعر، كه ترجمه‏ى عهدنامه‏ى امیرالمومنین (ع) به مالك اشتر است؛ «قصیده‏ى مولودیه»؛ «وصیت‏نامه‏ى حضرت رسول (ص) به امیرالمومنین (ع)»، شعر؛ تفسیر «سوره العصر»، به فارسى.